Deruhte Dergi - Kâğıt gemideki yolcular

BİRİ VAR YABANCI

10 Mayıs 201910 Mayıs 2019 Deruhte 0 yorum

Ruhumda ve bedenimde yer bulamıyorum ona Bazen bir nefes kadar yakın, Bazen de gökyüzü kadar uzak Hem yüzsüzlüğün perdesine Hem

Devam

Kitap Yakuphan Güleç

MATBAADAN TAZE TAZE OKURLARA SUNULUR

7 Mayıs 20199 Mayıs 2019 Deruhte 0 yorum

Her yeni yıl, ay, hafta ve de gün ayrıca yeni kitaplar demek! Her yeni çıkan kitaba acaba diyerek bakıyorum, acaba

Devam

Onur Çelik Şiir

KALBİM ELİNDE

5 Mayıs 20197 Mayıs 2019 Deruhte 0 yorum

–Banu Göçmez’e- Bembeyaz bir şiirle tutarsın ellerinden Yokuşlu umutların bir şair tarafından Kalbin adımlanması gibi nazik ve ürkek İlk fotoğrafta

Devam

Deneme Nadide Doğru

KİMSE

4 Mayıs 20194 Mayıs 2019 Deruhte 0 yorum

İstiyorum ki ortaklıktan kaybolayım. Kimsenin beni tanımadığı yerlere gideyim. Denize ayaklarımı sokayım, eteklerimi rüzgâr okşasın. Yapamıyorum, içim daralmaktan yoruldu. Aslında içimin

Devam

Ahmet Yetik Öykü

HOCA BEKİR

30 Nisan 201930 Nisan 2019 Deruhte 3 yorum

(Ani bir fren sesi) Hay Allah! Nereden aldım ben bu evi? Hanım beğendi diye mi? Kızım okuluma yakın dedi diye

Devam

Röportaj Sıdıka Erel

SENARİST ŞİLAN AVCI İLE KISA BİR RÖPORTAJ

29 Nisan 201929 Nisan 2019 Deruhte 0 yorum

Türk edebiyatında önemli yeri olan Cahit Zarifoğlu, Mehmet Akif İnan, Erdem Bayazıt, Rasim Özdenören, Sezai Karakoç, Nuri Pakdil ve Alaaddin

Devam

Burak Yasin Taş Şiir

YERALTI MARTILARI

28 Nisan 201928 Nisan 2019 Deruhte 6 yorum

Artist efendi, kelimeyi bulamadım afili gözlüğüm yoktu sarı çizgileri geçmedim oysa bu tren bana niçin çarptı dudak kaslarım buruştu su

Devam

Genel

SEYİR DEFTERİ: 22 ŞABAN 1440

28 Nisan 201928 Nisan 2019 Deruhte 4 yorum

Üçyüzotuz gündür denizdeyiz. Limanı hiç özlemedik. Açıldığımızdan beri gemimiz birkaç kez hasar aldı. Onarmak için kıyıya ufak ziyaretlerde bulunduk. Son

Devam

Anı Hayrunnisa AKGÜN

YAŞAMAK BENİM DE UMRUMDADIR

28 Nisan 201928 Nisan 2019 Deruhte 20 yorum

“Houston, burası Apollo 11. Penceremden dünya gözüküyor.” Houston, burası da belediye otobüsü. Bence benim penceremden de dünya gözüküyor. Sabah güneşi

Devam

Ayın Kitabı Şubat 2019

Ayın Kitabı

26 Şubat 201926 Şubat 2019 Deruhte 0 yorum

Kitabı ilk elime aldığımda (zira askerde olduğumdan düz mantık, hatta belki de ‘mantık aramadan’) Fareli Köyün Kavalcısı kitabı aklıma geldi.

Devam

← Önceki

HASAN ALİ TOPTAŞ’TAN YAZMAK ÜZERİNE ÖNERİLER

Yazmanın en önemli iletişim aracı olduğu günümüzde acaba neleri, nasıl yazacağımızı biliyor muyuz? Kalemi nasıl kullanırız, gönlümüzü nasıl eğitiriz bu yolda?

İşte Hasan Ali Topbaş’tan yazma üzerine 9 öneri !

Aklınızı meşgul eden başka bir şey varsa yazmayın, mümkünse gidip önce o işi halledin; kelimeler aklınıza takılan şeye takılmasınlar.
Ortak aklın çayırlarından gelen sesler çoğu zaman size sizin sesinizmiş gibi görünür; ayıklayın onları, kulak asmayın!
En çok hangi yazarı seviyorsanız, yazdıklarınızı sadece o yazar okuyacakmış gibi yazın; bu, bir metni fazlalıklardan ve gereksiz açıklamalardan korumanın en basit yoludur.
Kalemi elinize aldığınızda, edebiyata dair bildiklerinizi aklınızda yahut öteki elinizde hazır bulundurmayın; çünkü sanat söz konusuysa, bilginin kendisi değil buharı muteberdir.
Bir metni yazarken, metnin de sizi yazmasına fırsat verin.
Kendinizi makul hissediyorsanız yazmayın; yazmak için kendinizi ya hiç ölçeğinde küçük ya da her şeye hükmedecek derecede büyük hissetmelisiniz.
Yazarken okuru, eleştirmenleri, yayınevini, ailenizi, dostlarınızı, toplumsal kuralları ve devletin kanunlarını unutun; yazmak, her türlü iktidarın uzağında gerçekleşen çok özel bir uğraştır.
Kullanacağınız kelimeleri seçerken, iki kelime arasındaki boşluğun da dile dâhil olduğunu unutmayın; o boşluk, o iki kelimenin bize çağrıştırdığı kelimelerden oluşur.
Gerektiğinde, buraya kadar okuduğunuz sekiz öneri de dâhil hiçbir öneriyi umursamayın; çünkü, yazmak bildiğini okumaktır!

KURT VONNEGUT’TAN İYİ BİR ÖYKÜ YAZMAK İÇİN ÖNERİLER

Çoğu insan için yazmak demek, kendisini ifade edebilmek, duygu ve düşüncelerini özgürce kağıda dökmek ve hatta bir kısım için “yaşamak” demektir. Peki sizin için yazmak ne demektir? Siz bu saydıklarımızdan hangisini kendinize uygun buluyorsunuz? Bir de soruyu şöyle değiştirelim. İyi yazar olmanın ölçüsü sizce nedir? Yazdıklarını kendisi okuduğu zaman tatmin olmak mıdır yoksa başkalarının da duygularını düşünerek yazmak mıdır? İyi bir şeyler yazmak, mesela iyi bir öykü yazmak nasıl olur?

Gece Ana, Kedi Beşiği ve Şampiyonlar Kahvaltısı gibi bilimkurgu romanlarının usta yazarı Kurt Vonnegut iyi bir öykü yazmak için bizlere 8 ipucu sunuyor. Bunları şöyle sıralayıp dikkat edersek ortaya güzel şeyler çıkabilir… J

Sizi okuyan bir yabancı vaktinin ziyan olduğunu hissetmemeli.
Okura destekleyebileceği türden en az bir karakter verin.
Karakterlerden her birinin, bir bardak su bile olsa, istek duyduğu bir şey olmalı.
Her cümlenizi ya karakteri ya da hikayeyi ilerleten bir biçimde yazmalısınız.
Hikayenin başı, sonuna mümkün olduğunca yakın olmalı.
Sadist olun. Baş karakterleriniz ne denli tatlı ve masum olursa olsun, başlarına korkunç şeyler getirin ki okurunuz onların nasıl bir insan olduğunu görebilsin.
Yalnızca tek bir kişiyi mutlu etmek için yazın. Bir pencere açıp, lafın gelişi, tüm dünyayla sevişmeye kalkarsanız zatürre olursunuz.
Okura mümkün olduğunca fazla ve mümkün olduğunca çabuk bir biçimde bilgi verin. Sakın ola hiçbir şeyi geciktirmeyin. Okurlar, neyin, nerede, nasıl olduğunu tümüyle kavrayabilmeli; o kadar ki, hamamböcekleri son birkaç sayfayı yiyip bitirse bile okur hikayeyi kafasında tamamlayabilmeli.

JOHN STEİNBECK’İN MEKTUBU

John Steinbeck’i hepimiz Nobel Ödülü kazandığı Fareler ve İnsanlar ile İnci kitaplarının yazarı olarak tanırız. Lakin kendisi bunların yanı sıra bir de çok iyi bir mektup yazarıydı. Yatılı okulda okuyan oğluyla yazışmaları edebiyat dünyasında bilinen, örnek mektuplar olarak kabul edilir. 1958 yılında Susan isimli bir kıza aşık olduğunu yazan oğluna, şu mektubuyla çok güzel bir cevap vermiştir. Okuyoruz:

Sevgili Thom,

Bu sabah mektubunu aldık. Mektubuna kendi bakış açımdan cevap vereceğim, Elaine de kendi bakış açısından.

İlk olarak, eğer âşıksan bu iyi bir şeydir, hatta bir insanın başına gelecek en iyi şeydir. Sakın bunu küçümsemelerine izin verme.

İkincisi, aşkın çok çeşidi vardır. Biri bencil, cimri, açgözlü, egoist ve aşkı kendini beğenmek için kullanır. Bu aşkın, çirkin ve “kötü” çeşididir. Diğeri, senin içindeki iyi olan her şeyi dışa vurmanı sağlar. İyilik, itibar ve saygı. Sadece toplumsal saygı meselesi değil, bir başkasını eşsiz ve değerli görebilmeni sağlayan o daha yüce saygıyı da.

İlk çeşidi, seni hasta, küçük ve zayıf yapabilir, ikincisi seni güçlendirir, sahip olduğunu bilmediğin cesareti, iyiliği ve bilgeliği ortaya çıkarmanı sağlayabilir.

Bunun gelip geçici bir gençlik aşkı olmadığını söylüyorsun. Eğer bu kadar yoğun duygular hissediyorsan elbette gençlik aşkı değildir.

Fakat benden sana neler hissettiğini söylememi istemiyorsun diye düşünüyorum. Hissettiklerini, sen herkesten daha iyi biliyorsun. Sana bu konuda ne yapman gerektiğiyle ilgili yardımcı olmamı istiyorsun; bunu yapabilirim.

Öncelikle sonuna kadar hissettiklerinin tadını çıkar, müteşekkir ol ve şükran duy.

Aşkın amacı, en iyi ve en güzel amaçtır. Ona ulaşmaya çalış.

Eğer birine âşıksan o kişiye açılmakta bir tehlike yoktur; yalnızca bazı insanların çok çekingen olabileceğini unutmamalısın, bazen ilan-ı aşk ederken bu çekingenliği göz önünde bulundurmak gerekir.

Kızlar senin ne hissettiğini bilmek gibi bir özelliğe sahiplerdir ama yine de hissettiklerini duymak isterler.

Bazen hislerine bazı sebepler dolayısıyla karşılık alamazsın; ama bu hissettiklerinin değerini ya da güzelliğini azaltmaz.

Son olarak, senin ne hissettiğini biliyorum, çünkü ben de aynı şeyleri hissediyorum; sen de böyle hissettiğin için memnunum.

Susan’la tanışmayı çok isteriz. Bu görüşmenin planlarını Elaine yapacak, çünkü bu onun uzmanlık alanı; çok da memnun olacaktır. O da aşkı biliyor, belki sana benden daha fazla yardımcı bile olabilir.

Ve sakın kaybetmekten korkma. Eğer doğruysa devam edecektir. Acele etme yeter. İyi şeyler asla elden kaçmaz.

Sevgiler,

Baban

Agatha Christie Zehir Konusunda Nasıl Uzmanlaştı?

Polisiye roman denince akla gelen ilk isim olan Agathe Christie, yazdığı romanların neredeyse hepsinde bir zehir sonucu ölümü kullanmıştır. Peki bunca zehri, isimlerini, yapılışlarıyla beraber nasıl biliyordu?
Gazete Duvar’ın The Observar’a dayandırdığı habere göre, efsanevi polisiye yazarı Agatha Christie’nin zehir konusunda nasıl uzmanlaştığını Kızılhaç açıkladı.
Ünlü yazarın bütün bu zehir bilgisini 1. Dünya Savaşı’nda öğrendiği kanıtlandı. O yıllarda Devon’ın Torquay kasabasında gönüllü hemşirelik yapan Agathe Christie, 1914 yılının Ekim ayında bir hastanede eğitim aldı ve savaşın sonuna kadar o hastanede ilaç yapımında, acil müdahale ekibinde çalıştı.
Kendisine gelen bütün reçeteleri elle hazırlıyor, yapılması imkansız olan, milimetrik doz ayarlaması olan ilaçları hiç şaşırmadan yapıyordu. Böylece buradaki bütün tecrübesini kitaplarında göstermiştir.