BEYTEPE DURAĞI
Kanatları kırık bir yolculuk içerisinde bir hayat..
Şarampole yuvarlanmış araba tekerlerinde yaşam..
Deniz, köpükleri içince hayatı sunmuş balıklara..
Ömrün açık yaralarını sardık en azından.
Hüzün çıbanları seğiriyor ellerimin üstünde.
Çeksem içime belki iyi gelir deniz.
Küflü geçmişin tortusu birikiyor önümde.
Şair, deniz dalgalarını kaşkoluna sarmış.
Ceplerinde birkaç deniz yıldızı…
Göğsünün üstünde soğuk bir mermi
Mermi mi denir? Ne o? Yoksa keder mi?
Hesap güden insanların ardında köşede gülen kader mi ?
Kanı daha siyah, avucunda ısınan mürekkebinden.
Eğreti gülümseyişleri mana mı buldu ne?
Bulutsu bir sesle akıyor umut, cebimden…
Mavinin gökyüzü tonu der, bakışları mavi bir liman.
Soyutlaşır gecenin ırmağında zaman.
Kıskacına dolanır durur zehirli bir yılanın ardından yorgun düşen akrep.
Bir yolculuk başlar çocukluğun düşsel mısralarına
Kalk geldik burası Beytepe Durağı diyene kadar.
