ESKİ TÜFEK
Önce bir-iki saz sesi, ardından güzel bir tok sesten mısralar dökülüveriyor:
“Yine hasret var türkülerde
Yine hasret sonu gelmez” diye başlayan,
“Ozan yanar gönül,
Ozan yanar
Türkü yanmaz.” diye sona eren ve o içimizi yakan sazın işleyen telleri:
“Bir insan ömrünü neye vermeli
Harcanıp gidiyor ömür dediğin
Yolda kalan da bir yürüyen de bir
Harcanıp gidiyor ömür dediğin.”
Bir İnsan Ömrünü Neye Vermeli türküsünü bundan birkaç sene evvel bir sohbet esnasında duymuş ve ilk fırsatta dinlemiştim. Özellikle Hasret Gültekin’den dinlenmesi salık verilmişti.
Deruhte Dergi’nin sizler için seçtiği Eski Tüfek türküsü Zülfü Livaneli’ne ait bir şiirdir. Bu türkünün derin anlamlarının yanında Temmuz ayı içeresinde aralarında Hasret Gültekin’in de olduğu otuz beş kişinin Madımak Oteli’nde yakılarak öldürülmesinden yıldönümü olması hasebiyle seçildiğini ifade etmek isteriz. Yaşanan olay hakkında pek çok karanlık yanın bulunmasının yanında içerisinde masum insanların da bulunduğu yerde tüm insanların canına kast eden her eylemi kınamakta olduğumuzu söylüyor ve türkü ile sizleri baş başa bırakıyoruz:
