HAMA: SIMSICAK

Hac yolunda bir merhale

Kalbin ve cesedin azık yeri

Tekkeler zaviyeler medreseler ve ulemalar

Yemiş yüklü ağaçların kolları kökleri

Saf ve seven bir göz gibi bakan şehir

Şimdi tüller arkasına geçmiş gibi

Bülbül yolar dudağını

Bakınca kara aklın batağına

Yetmişbin şehit

Sayısınca billur kase

Öyle bir sarsan ses

Gür gümrah dalmış Hak’la yarenliğe

İçinden akan nehir

İki yakayı çatan nehir

Ak durmadan ak

Yetmiş bin kola ayrıl beş kıt’a ak

Sarıklar kan oldu

Ak sakal kan oldu

Demekbitmedi Kerbela

Hama Kerbelası dehrin

Nasıl kuru dudakları devlet olduysa Hüseyin

Şehit ağzını değdir üstüne ölü kalbimin

Bülbüller anıp susar sesini

Nice tevhit çekti dillerin

..ve üstüm başım perişan benim

Elim hayret kısa kamalarım kayıp

De şehit nefesini değdir üstüne ciğerimin

Abdurrahman Cahit Zarifoğlu