İNSANIN KALBİ
Şu kalbimi çıkarıp da masaya koysam -, ona bir terazi versem, tart desem 260 gram. 260 gram işte hayat, herkesin kalp ölçüsü aşağı yukarı aynı. Ama yerin altında hışırdayan o tohumu, dalında ağlayan üzümleri, bir mevsimin diğerinin ciğerinden sökerek aldığı yaseminleri kim tartabilir. Kim tartabilir çiçeğin ruhun kavına çarptığında çıkardığı alevin boyunu. Sararmış yapraklar çürürken uğuldar, küflü ekmek ağlar küflenirken, insan yalan söyleyerek göğsüne ağu katar, fesleğenler kerevet gibi çöker insanın yüreğine, bir ezgi yün gibi dağıtır damarları. Ama tartarsın kalp hala 260 gramdır.
*Bu metin Ayşegül Genç’in Çile Kırgını kitabının Okur Kitaplığı baskısının 43. sayfasından alıntılanmıştır.