KABATASLAK ÖLÜM

Anneme yük olmanın ağırlığıyla eziliyorum
Saçlarım ağarıyor ve şakaklarıma yol çiziktiriyor yıllar
Yüzümü ipuçlarına çeviriyor yaşanmışlıklar
Harama beş kala yaşım yirmiyi vuruyor 
bir halt yedim ki sorma gitsin.
Çay kaşıklarının arasında kalmış yıllarım,
dost sohbetine dalgınlıklarım damga vuruyor.
Dudaklarıma örümcekler yuva kuruyor. Benzim defter yaprağı kadar yazılası.
Dalgalar… ahh!
Bilmediğin kafeste zümürüdüankayı aramak gibiydi
halbuki o bir hüma idi, tuba ağacında öten 
Selam selam cıvıltılar
Azar azar karar deviriyorum yollara 
Kürek kürek yüklülerin üstüne toprak konuluyor
Artık bebekler sevilmiyor
Rüyalarıma bile kan karışıyor 
Çiçek dikmezler üstüme zaten hiç gülmezdim de 
peki bu kazayakların neden
Meydan okurdum yutturulan inançlara
Ciğerlere sinen mart, itibarı yitik acılar
Fakat ben
Ne bağırık isterim ne de metal çelenkler
Çelebiler kaldırır tabutu
Melekler rahmet okur.
Şimdi kulağımda binlerce çekirge şarkı söylüyor.
Yitirilmiş özümü buldum
Zaten hangi masum kıyar ki zalime bile
Cennet neredesin?