KALBİM ELİNDE

–Banu Göçmez’e-

Bembeyaz bir şiirle tutarsın ellerinden

Yokuşlu umutların bir şair tarafından

Kalbin adımlanması gibi nazik ve ürkek

İlk fotoğrafta orda, otuz ikinci sabah

Felaket bir ülkenin kaybolan güneşini

Sen bu aşk sınıfında tek ayaklı ve tahta

Değilsin ve yürürsün kalbin törenlerinde

Bir türkü tutturduysan ait olma dünyaya

Parçalandın ölmedin, parçalar halindedir

Kuşlarla gökyüzüne bakması bir insanın

Kalbini eline koy, suretin bir mozaik

Kilimler çürür mü hiç, bu ayna kırılır mı

Sırtında yükün varsa dağlardan, bu dağ senin

Bu bahçe senin, gülün etrafını kuşattın

Gözyaşlarımı diksen bir iğne bir iplikle