KALBİM ELİNDE
–Banu Göçmez’e-
Bembeyaz bir şiirle tutarsın ellerinden
Yokuşlu umutların bir şair tarafından
Kalbin adımlanması gibi nazik ve ürkek
İlk fotoğrafta orda, otuz ikinci sabah
Felaket bir ülkenin kaybolan güneşini
Sen bu aşk sınıfında tek ayaklı ve tahta
Değilsin ve yürürsün kalbin törenlerinde
Bir türkü tutturduysan ait olma dünyaya
Parçalandın ölmedin, parçalar halindedir
Kuşlarla gökyüzüne bakması bir insanın
Kalbini eline koy, suretin bir mozaik
Kilimler çürür mü hiç, bu ayna kırılır mı
Sırtında yükün varsa dağlardan, bu dağ senin
Bu bahçe senin, gülün etrafını kuşattın
Gözyaşlarımı diksen bir iğne bir iplikle
