KIRGINLIK VE YOL

-Samiha Ayverdi’ye-

Dervişsen, yola revan olmuşsan bir başına
Söyleyiniz Samiha Hanım, hem ne söyleştik
Ben hangi kayalıktan düştüm de parçalandım
Hem kaç dünyaya bedel bir kalbin kırgınlığı

Ben hangi alevdim de böyle her gece yandım
Kalu Bela’da hem ne iyi ettik, sözleştik
Sizinle masiva’nın şol rengine boyandım
Bir kuşun gözyaşına sığındım, şiir sandım

Bir kuş Türkçe konuşur, türkü söyler, inandım
Kalbinizde kainat, bildim, çiçeğe durdu
Bir mürşid kapısında karar kıldık, bekleştik
Ben o gece müjdeli bir rüyadan uyandım

Ben hangi yapraktım da sonbahar beni vurdu
Hırkalar giydik, hem ne iyi ettik, halleştik
Bir kuşun kanadına bindim, Yûnus’u andım
O gün bütün tabiat, sarı çiçeği sordu

Yola çıktık, yol olduk, dergâhla helalleştik
Hangi kuşla konuşsam, nerde Yûnus diyordu
Yüzüm sordum toprağa, eşiklere uzandım
Hem kaç eğri odun ki, bir dünya ediyordu.