YERALTI MARTILARI

Artist efendi, kelimeyi bulamadım

afili gözlüğüm yoktu

sarı çizgileri geçmedim oysa

bu tren bana niçin çarptı

dudak kaslarım buruştu su kâr etmez

İri kıyım arkadaş, haddi aştım sayılmaz

ritimsiz kaburgadan çıktı zayıfça ses

ördüğüm duvar çelme taktı gerçeğe

soğuk zemine aktım aralıklardan

kepazelik tamam olmadan kırıldı kiriş

Ah teyzem böyle devam edemezdi, yalan yük ağır

kendisi de evde yok, hüsran hafif mi?

bu sahneyi iyi izle, kahramanın yüzü

her seferde bir vurdu insaflı mermi

ne cinayet ne intihar, bir kurtuluş kazası

Sakallı genç adam, bataklığına uzanan sarmaşık değil

hayatı tutamamak vesilesiyle aşk

koca ayaklarım yok büyük laflar edeyim

pasaklı çehremi hangi rüzgâra asmalı

şu canı eğip bükmeye bin derman gerek

Emekçi amca, dedi gözlerini çıkar, iç cebime dikeyim

alın terin damlamazsa davan öksüz kalır

say ki bütün haksızlıklar bir anlık sona erdi

adaletin karizması sırtımda pelerin

felaketi pek büyük planlı devrimlerin

Sayın hasta, ölüm sessizliğine ulaştık

gerilen ellere şifa niyetine gitmek

bir girdik kapıdan koşarcasına

koltuğa hemen alıştık banka inat

ve korkuyu bir kelebeğe bakar gibi taşıdık

Pazarcı çocuk, rolüne uymayanı uyarır görevli

duraklar gitmeye ayarlıdır, beklemeye değil

bir gece ateş böceğinden haberin salmış

gökteki ışıklar hep sabit durur

sen içine bakıp hareket etti sanırsın

düştüğünü anlatma ulu orta karanlığa